رابطهی سینما و تاریخ موضوع بحثهای بسیاری در چند سال اخیر بوده. عجیب است که در این بحثها عملاً به نام میشل فوکو برنمیخوریم. بهعبارت دقیقتر گرچه در آثار فوکو هیچگونه مواجههی مستمری با فیلم نمییابیم اما درکل میدانیم که او گهگاه به فیلم میپرداخت حتی اگر کتابشناسیاش از این لحاظ نسبتاً محدود باشد. بهنظر نمیرسد به ذهن کسی خطور کرده باشد که با روشی نظاممند به این مواجهه بپردازد. هدف از ارائهی فوکو در سینما پرکردن این خلأ است، کتابی که نسخههای کامل گفتوگوها، مرورها و مقالههای فوکو دربارهی فیلم را در خود گنجانده.