رابرت آگوستوس شارپ (۱۹۳۵-۲۰۰۶)، متولد پنزانس انگلستان و استاد بازنشسته‌ی فلسفه در دانشگاه ولز بود. او در دانشگاه بریستول از شاگردان اشتفان کورنر به شمار می‌رفت و نفوذ او باعث علاقه‌ی شارپ به فلسفه شد. با این‌که شارپ نوشته‌های متعددی در باب اخلاقیات، فلسفه‌ی ذهن، فلسفه‌ی علم و روان‌کاوی دارد اما شهرت اصلی او به دلیل آثاری است که درباره‌ی زیبایی‌شناسی نوشته است. از دیگر آثار این فیلسوف می‌توان به زیبایی‌شناسی معاصر: تحیلی فلسفی (۱۹۸۳) و موسیقی و انسان‌گرایی (۲۰۰۰) اشاره کرد. شارپ در زندگی حرفه‌ای خویش عمیقاً خود را به بیان روشن و واضح و دوری از ابهام و خودنمایی علمی متعهد می‌دانست و همین ویژگی در نوشته‌های او نیز هویداست.
حسین خیاطی مترجم این کتاب است و از دیگر ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد:

بتهوون و برساخت نبوغ، تیا دنورا، علمی‌فرهنگی (۱۴۰۰)

جهان‌های هنری، هوارد بکر، نشر بان (۱۴۰۰)

جامعه‌شناسی هنر (گزيده آثار)، جرمی تنر، علمی فرهنگی (۱۳۹۹)

موتسارت (تصوير يك نابغه)، نوربرت الیاس، علمی فرهنگی (۱۴۰۰)

بنيان‌های عقلانی و اجتماعی موسيقی، ماکس وبر، علمی فرهنگی (۱۳۹۸)