توضیحات

معنای زندگی راه‌حلی برای یک مسئله نیست، بلکه زیستن به شیوه‌ای معین است. این پرسش ماوراءالطبیعی نیست، بلکه اخلاقی است. چیزی جدا از زندگی نیست، بلکه چیزی است که زیستن را به امری ارزش‌مند بدل می‌کند ــ می‌توان گفت حد معینی از کیفیت، عمق، فراوانی و فشردگیِ زندگی‌ است. به این تعبیر،‌ معنای زندگی خودِ زندگی است که به شیوه‌ای معین به آن نگریسته می‌شود. سوداگرانِ معنای زندگی عموماً در مقابل چنین ادعایی احساس دل‌سردی می‌کنند، زیرا به اندازه‌ی کافی رازآمیز و شاهانه به نظر نمی‌رسد. ( از متن کتاب )

تری ایگلتون، یکی از خلاق‌ترین نظریه‌پردازارن و برجسته‌ترین متفکران زنده‌ی روزگار ما، کتاب معنای زندگی را براساس پرسشی نوشته‌است که برخی آن را عجیب و جالب می‌بینند و  برخی بی‌مورد. او در این کتاب به بررسی این مسئله می‌پردازد که چگونه نویسندگان بسیاری در طول قرن‌ها، از مارکس گرفته تا شوپنهاور و شکسپیر و سارتر یا بکت در پی پاسخ به مسئله‌ی معنا بوده اند. با این‌حال و به باور او، صرفاً در دوران مدرن است که این مسئله به مسئله‌ا‌ی بغرنج بدل می‌شود. اما بسیاری از ما، به‌جای سرشاخ شدن با آن، با نوعی احساس بی‌معنا بودن در زندگی خود کنار می‌آییم که از چیزهایی مثل فوتبال و کابالا و انواع عرفان‌بازی‌هایِ «عصر جدید» گرفته تا پناه‌بردن به بنیادگرایی، پرشده است. از سوی دیگر، ایگلتون خاطر نشان می‌کند که بسیاری از افراد تحصیل‌کرده فکر می‌کنند که زندگی حادثه‌ای تکاملی است که هیچ معنای فی‌نفسه‌ای ندارد. با این حال به باور او، اگر زندگی ما معنایی داشته باشد، این معنا چیزی است که می‌توانیم آن را در زندگی خود سرمایه‌گذاری کنیم و چیزی نیست که به صورت حاضر و آماده در اختیارمان قرار گیرد. بنابراین، ایگلتون استدلال می‌کند که معنای زندگی نه راه‌حلی برای یک مسئله، بلکه زیستن به یک شکل مشخص است. و این مسئله نه متافیزیکی بلکه اخلاقی است. پس چیزی جدا از زندگی نیست، بلکه چیزی است که آن را سزاوار زیستن می‌سازد. ( نشر بان )

«بان» نشری تازه در نمایشگاه کتاب؛

از اینجا تا ابدیت

«معنای زندگی» عنوان کتابی است از تری ایگلتون که با ترجمه‌ی عباس مخبر منتشر شده است. این کتاب در سال ۸۸ توسط نشر آگه منتشر شده بود. ایگلتون در این کتاب به مسئله معنا در جهان معاصر پرداخته و نقبی به آرای اندیشمندان و نویسنده‌های مختلف زده و همچنین به برخی آثار ادبی و مسئله معنا در آنها توجه کرده است. او در بخش «کسوف معنا» درباره‌ی آثار بکت نوشته است: «می‌توان آثار ساموئل بکت را سرگردان در میان آثار مدرنیست و پسامدرنیست به‌شمار آورد. بکت در برداشت‌اش از فرار‌‌بودن فوق‌العاده معنا یک مدرنیست کلاسیک است (زمانی گفته است که واژه مورد پسند او «شاید» است). نوشته‌های او سراسر با حسی از موقت‌بودن در هم تنیده است، و به‌گونه‌ای طنزآمیز بر این واقعیت آگاه است که می‌توانسته هرگز وجود نداشته باشد… معنا زبانه می‌کشد و رنگ می‌بازد، و تقریبا به محض آن‌که سر برمی‌آورد، خود را می‌زداید و پاک می‌کند.»

نسیم‌آصف

روزنامه شرق، شماره ۲۸۵۸ – ۱۳۹۶ دوشنبه ۱۸ اردیبهشت

۱۰۰۱ کتاب: «معنای زندگی» نوشته تری ایگلتون

کتاب‌هایی هســتند که مثل آینه، تو را روبه‌روی خودت قرار می‌دهند و به پرســش وامی‌دارندت: گویی «پرســش مدام»اند و به‌قول حافظ، «عیش مدام» برای «لذت آگاهی»؛ «معنای زندگی» (ترجمه‌ی عباس مخبر، نشر بان) از جمله این کتاب‌هاست. خوانش این کتاب امکان دیگری است برای بازپرسیدن سوال‌های به‌جا، درست، منطقی و البته ایجاد افق‌های دید بیشتری برای غورکردن در زندگی روزمره‌مان و دیدن دیگربار آن از زوایایی دیگر. «معنای زندگی» برخلاف آن‌چه عنوان کتاب نشان می‌دهد در جست‌وجوی پاسخی برای معنای زندگی نیست، بلکه در جست‌وجوی پرسش‌هایی است از منظر نویسنده‌ها و فیلسوفان بزرگ که هر کدام افق‌های دید دیگری را به‌روی ما باز می‌کنند برای زایش و بارورساختن معنای زندگی یا به‌بیانی دیگر، به‌چالش‌کشیدن معنای زندگی. چنان‌چه می‌دانیم یکی از ویژگی‌های مدرنتیه این است که به‌ندرت نقطه پایانی بر پرسش مهمی می‌گذارد. مدرنیته عصری است که در آن متوجه می‌شویم که قادر نیستیم حتی در مورد حیاتی‌ترین و بنیادی‌ترین قضایا به توافق برسیم، و به‌قول تری ایلگتون در جهانی که در آن در چنبره خطراتی عظیم زندگی می‌کنیم، شکست در دست‌یافتن معناهای مشترک به یک اندازه هشداردهنده و نیروبخش است: «می‌اندیشم، پس هستم.»

روزنامه آرمان، شماره ۳۴۲۴- پنج‌شنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۶